امام صادق (ع):شکر نعمت دوری از گناه است.ونیز فرمود: شکر آن است که انسان نعمت را از خدا بداند وبه آنچه خدا به او داده راضی باشدونعمت های الهی را وسیله ی گناه قرارندهد.شکر واقعی آن است که انسان نعمت خدا را در مسیر خدا قرار دهد.

شکر در برار نعمت های الهی بسیار ناچیز و ناقابل است به قول سعدی :

بنده همان به که ز تقصیر خویش

عذر     به       درگاه      خدا آورد

ورنه        سزاوار      خداوندیش

کس     نتواند    که      بجا آورد

در حدیث می خوانیم که خداوند به موسی وحی کرد:حق شکر مرا بجا آور .موسی گفت:این کار امکان ندارد زیرا هر کلمه ی شکر شکر دیگری لازم دارد وحی آمد:همین اقرار تو واین که می دانی هر چه هست از من است بهترین شکر است.

به گفته روایات کسی که از مردم تشکر نکند از خدا نیز تشکر نکرده است.

اگر نعمت خدارا در مسیر غیر حق مصرف کنیم ,کفران نعمت وزمینه ی کفر است.

منبع:کتاب دقایقی با قرآن,استادمحسن قرائتی